یادتان باشد : 

 خدای خوبی داریم ...

 زندگی یعنی یک نگاه ساده

تنها چند خاطره..

و

تنها چند لحظه...

زندگی یعنی همین، نگاهی به یک عکس ساده.

 

 

حال، با این وجود زندگی خود را چگونه خواهیم گذراند؟

..........................................................................

ای وای بر آن دل که در آن، سوزی  نیست / سودا زده ی مهر دل افروزی  نیست

روزی که تو بی عشق، بسر خواهی برد/ ضایع تر از آن روز، ترا روزی نیست

 در يك پارك محلي در بنگال، هنگامي كه دو نفر نابينا، نتوانستند شير آب را پيدا كنند، يك ميمون مادر، شير آب را براي آنها باز كرد و تا هنگامي كه آنها آب نوشيده و صورت خود را شستند، ميمون همانجا ايستاد و سپس شير آب را بست و از آنجا دور شد

 مهربان ، راست گو ، یک رنگ ، صادق ، پاک ، خوب ... 

 امروز امروز است .
امروز هر چه قدر بخنديم و هر چقدر عاشق باشيم ، به ذخاير نفتي جهان آسيبي نمي‌رسد، پس بخندیم و عاشق باشیم .

امروز هرچقدر دلها را شاد کنيم ، به قيمت بليط اتوبوس اضافه نمي شود ، پس شادي بخش باشیم 

امروز امروز است.
امروز هر چقدر آرزو کنيم ، چشمه آرزوهاي‌مان خشک نمي‌شود ، پس آرزو کنیم .

امروز هر چقدر خدا را صدا کنيم ، خسته نمي‌شويم ، پس صدايش کنیم .

او منتظر ماست.
او منتظر آرزوهای‌ما ، خنده های‌ما ، گريه‌های‌ما ، آفرين گفتن‌های ما ، دل شاد کردن‌های ما ، ستاره شمردن‌ها‌ي‌ما ، عاشق بودن‌ها‌ي‌ما است.

امروز امروز است.
امروز زيباترين روز دنياست.

دو نفر که زیر سقف یک شهر زندگی می کنند
دو نفر که یک دین و یک مذهب دارند
دو نفر که توی شناسنامه دارای یک ملیت مشترک هستند
هر دو به یک روزنامه آگهی داده اند
و آگهی هر دو در یک صفحه و در کنار هم چاپ شده است 
می بینید چقدر اشتراک بینشان هست ؟ 

 حرکتِ انسان دوستانه ی همکلاسی ها در جشن فارغ التحصیلی در برابر دوستشون که سرطان داشت

 همگی به صف ایستاده بودند تا از آنها پرسیده شود ؛ نوبت به او رسید : "دوست داری روی زمین چه کاره باشی؟ " گفت: می خواهم به دیگران یاد بدهم، پس پذیرفته شد! چشمانش رابست، دید به شکل درختی در یک جنگل بزرگ درآمده است. باخودگفت : حتما اشتباهی رخ داده است! من که این را نخواسته بودم؟!

یک نفر بانگ برآورد که او اکنون باید فکر فردا بکند
دیگری آوا داد که چو فردا بشود فکر فردا بکند
سومی گفت همانگونه که دیروزش رفت، بگذرد امروزش همچنین فردایش

 هیچ وقت سه چیز رو مسخره نکن

 روزی مردی نزد پزشک روانشناس معروف شهر خود رفت. وقتی پزشک او را دید دلیل آمدنش را پرسید، مرد رو به پزشک کردو از غم های بزرگی که در دل داشت برای دکتر تعریف کرد.

 گنجشک به خدا گفت:لانه کوچکی داشتم آرامگاه خستگیم ، سرپناه  بی کسیم ، توفان تو ، آن را ازمن گرفت.مگرکجای دنیای تو را گرفته بود؟خدا گفت:ماری در راه لانه ات بود، باد را گفتم لانه ات را واژگون کند آنگاه تو ازکمین مار پرگشودی!!!! چه بسیار بلاها که به واسطه محبتم ازتودور کردم وتو ندانسته به دشمنیم برخاستی

 فاصله دختر تا پیر مرد یک نفر بود ؛ روی نیمکتی چوبی ؛ روبه روی یک آب نمای سنگی .
پیرمرد از دختر پرسید :
- غمگینی؟
- نه .
- مطمئنی ؟
- نه .
- چرا گریه می کنی ؟
- دوستام منو دوست ندارن .
- چرا ؟
- جون قشنگ نیستم .
- قبلا اینو به تو گفتن ؟
- نه .
- ولی تو قشنگ ترین دختری هستی که من تا حالا دیدم .
- راست می گی ؟
- از ته قلبم آره
دخترک بلند شد پیرمرد را بوسید و به طرف دوستاش دوید ؛ شاد شاد.
چند دقیقه بعد پیر مرد اشک هاش را پاک کرد ؛ کیفش را باز کرد ؛ عصای سفیدش را بیرون آورد و رفت !!!

 يك پيرمرد بازنشسته، خانه جديدی در نزديكی يك دبيرستان خريد. يكی دو هفته اول همه چيز به خوبی و در آرامش پيش می رفت تا اين كه مدرسه ها باز شد. در اولين روز مدرسه، پس از تعطيلی كلاسها سه تا پسربچه در خيابان راه افتادند و در حالی كه بلند بلند با هم حرف می زدند، هر چيزی كه در خيابان افتاده بود را شوت می كردند و سروصداى عجيبی راه انداختند. اين كار هر روز تكرار می شد و آسايش پيرمرد كاملاً مختل شده بود. اين بود كه تصميم گرفت كاری بكند.

 در روزگارى كه بستنى با شكلات به گرانى امروز نبود، پسر١٠ ساله‌اى وارد قهوه فروشى هتلى شد و پشت ميزى نشست. خدمتكار براى سفارش گرفتن سراغش رفت.

 سالها پيش دكتري به عنوان داوطلب در بيمارستاني كار مي كرد 

هر وقت در خیانت و فریب دادن کسى موفق شدى،
به این فکرنکن که اون چقدر احمق بوده،
به این فکرکن که اون چقدر به تواعتماد داشته........؟؟؟؟!!!!!!!!!!  

دیروز بزرگی می گفت:

هر وقت احساس کردی ناخودآگاه دلت گرفت، بدان جایی کسی دردی دارد.

هــــــــــــــــــــــی این روزها چقدر دلم می گیرد...!!  

حدود جوانی

از شمال محدود است، به آینده ای که نیست

به اضافه ی غم پیری و سایه مخوف ممات.

از جنوب به گذشته ی پوچی پُر از خاطرات تلخ گاهی اوقات شیرین

مشرق، طلوع آفتاب عشق، صلح با مرگ شروع جنگ حیات

مغرب، فرسنگها از حیات دور، آغوش تنگ گور

غروب عشق دیرین

این چه حدودیست! آیا شنیده ای و میدانی؟

حدود دنیای متزلزلی است مرسوم به جوانی!! 

پادشاهی در یک شب سرد زمستان از قصر بیرون رفت.
دیدنگهبان پیری با لباس اندک نگهبانی میدهد .
 به او گفتم سردت نیست. 
نگهبان گفت:چرا اما مجبورم طاقت بیاروم
 پادشاه گفت به قصر م میروم و یک لباس گرم برایت میاورم
 پادشاه به محض اینکه به قصر رفت سرما را فراموش کرد .
 فردای انروز جنازه ی یخ زده ی پیرمرد را حوالی قصر پیدا کردند.
 در حالی که با خط ناخوانا نوشته بود
من هر شب با همین لباس کم طاقت میاوردم اما وعده لباس گرم تو مرا از پای در اورد. 

تو شاهکار خالقی...

تحقیر را باور نکن…

بر روی بوم زندگی

هر چیز میخواهی بکش...

زیبا و زشتش پای توست...

تقدیر را باور نکن...

تصویر اگر زیبا نبود،

نقاش خوبی نیستی...

از نو دوباره رسم کن،

تصویر را باور نکن....

خالق تورا شاد آفرید...

آزاد آزاد آفرید،

پرواز کن تا آرزو....

زنجیر را باور نکن 

پدر داشت روزنامه میخواند. پسر که حوصله اش سر رفته بود پیش پدرش رفت و گفت: پدر بیا بازی کنیم. پدر که بی حوصله بود یه صفحه از روزنامه که عکس نقشه دنیا بود تکه تکه کرد و به پسرش داد و گفت: برو درستش کن. پسر هم رفت و بعد از مدتی عکس را به پدرش داد. پدر دید پسرش نقشه جهان رو کاملاً درست جمع کرده از او پرسید که نقشه جهان رو از کجا یاد گرفتی؟ پسر گفت: من عکس اون آدم پشت صفحه رو درست کردم. وقتی آدمها درست بشن دنیا هم درست میشه 

آدم هاي بزرگ در باره ايده ها سخن مي گويند 
آدم هاي متوسط در باره چيزها سخن مي گويند
آدم هاي كوچك پشت سر ديگران سخن مي گويند

آدم هاي بزرگ درد ديگران را دارند
آدم هاي متوسط درد خودشان را دارند
آدم هاي كوچك بي دردند

آدم هاي بزرگ عظمت ديگران را مي بينند
آدم هاي متوسط به دنبال عظمت خود هستند
آدم هاي كوچك عظمت خود را در تحقير ديگران مي بينند

آدم هاي بزرگ به دنبال كسب حكمت هستند
آدم هاي متوسط به دنبال كسب دانش هستند
آدم هاي كوچك به دنبال كسب سواد هستند

آدم هاي بزرگ به دنبال طرح پرسش هاي بي پاسخ هستند
آدم هاي متوسط پرسش هائي مي پرسند كه پاسخ دارد
آدم هاي كوچك مي پندارند پاسخ همه پرسش ها را مي دانند

آدم هاي بزرگ به دنبال خلق مسئله هستند
آدم هاي متوسط به دنبال حل مسئله هستند
آدم هاي كوچك مسئله ندارند

آدم هاي بزرگ سكوت را براي سخن گفتن برمي گزينند
آدم هاي متوسط گاه سكوت را بر سخن گفتن ترجيح مي دهند
آدم هاي كوچك با سخن گفتن بسيار، فرصت سكوت را از خود مي گيرند

 سرم را نه ظلم مي تواند خم کند ،
نه مرگ ،
نه ترس ،
سرم فقط براي بوسيدن دست هاي شما خم مي شود توی ای  مادرم  و پدر عزیز 

Value!
To realize the value of a sister ask someone
who doesn't have one

 ارزش يک خواهر را، از کسي بپرس که آن را ندارد 

To realize the value of ten years: ask a newly divorced couple.

 ارزش ده سال را، از زوج هائي بپرس که تازه از هم جدا شده اند.

To realize the value of four years: ask a graduate.

ارزش چهار سال را، از يک فارغ التحصيل دانشگاه بپرس.

To realize the value of one year ask a student who has failed a final exam.
 . ارزش يک سال را،از دانش آموزي بپرس که در امتحان نهائي مردود شده است

To realize the value of one month: ask a mother who has given birth to a premature baby.

ارزش يک ماه را، از مادري بپرس که کودک نارس به دنيا آورده است.

To realize the value of one week: Ask an editor of a weekly newspaper.

ارزش يک هفته را، از ويراستار يک مجله هفتگي بپرس.

To realize the value of one hour: ask the lovers who are waiting to meet.

ارزش يک ساعت را از عاشقاني بپرس که در انتظار زمان قرار ملاقات هستند.
To realize the value of one minute:
Ask a person who has missed the train, bus or plane.

ارزش يک دقيقه را، از کسي بپرس که به قطار، اتوبوس يا هواپيما نرسيده است.

To realize the value of one-second:
Ask a person who has survived an accident.

ارزش يک ثانيه را، از کسي بپرس که از حادثه اي جان سالم به در برده است.

To realize the value of one millisecond:
Ask the person who has won a silver medal in the Olympics.

 ارزش يک ميلي ثانيه را، از کسي بپرس که در مسابقات المپيک، مدال نقره برده است.

Time waits for no one. Treasure every moment you have.
You will treasure it even more when you can share it with someone special.

زمان براي هيچکس صبر نمي کند.
قدر هر لحظه خود را بدانيد.
قدر آن را بيشتر خواهيد دانست، اگر بتوانيد آن را با ديگران نيز تقسيم کنيد.

To realize the value of a friend: Lose one.

براي پي بردن به ارزش يک دوست، آن را از دست بده. 

به یاد هم بودن زیباترین هدیه ایست که نیاز به با هم بودن ندارد

روزی پسربچه ای وارد بستنی فروشی شد و پشت میزی نشست. خدمتکار برای سفارش گرفتن سراغش رفت.
پسر پرسید بستنی با شکلات چند است؟
خدمتکار گفت 50 سنت
پسر دستش را در جیبش کرد وتمام پول خردهایش را در آورد و شمرد. بعد پرسید بستنی ساده چند است؟
خدمتکار با توجه به اینکه تمام میزها پرشده بود و عده ای هم بیرون منتظر خالی شدن میز بودند با بی حوصلگی و با لحنی تند گفت 35 سنت.
پسر: لطفا یک بستنی ساده بیاورید.
خدمتکار بستنی را آورد و صورتحساب را روی میز گذاشت و رفت. پسر بستنی اش را تمام کرد و پولش رابه صندوقدار پرداخت. هنگامیکه خدمتکار برای تمیز کردن میز بازگشت، گریه اش گرفت. پسربچه روی میز کنار ظرف خالی، 15سنت برای او انعام گذاشته بود  

 سادگی را دوست دارم چون با صداقت است, هیچ دروغی درآن راه ندارد مانند کودکی است که با چشمان معصوم اش به همه نگاه میکند و با معصومیتش هزاران حرف به دنیا میزند